nöronlarımıza hakim miyiz?

  her şeye bir açıklama getirmeye programlı beynimiz cevapsız sorularla karşılaşınca hemen çalışmaya başlıyor. öncelikle en kötü sonuçlar doğuracak şeyleri getiriyor akla. bunun böyle olmasını da aslında hayatta kalmamızı sağlayan reflekslerle falan feşman bağdaştırıp bilimsel açıklayıp, BEYNİNİZE HAKİM OLUN deyip konuyu kapatabilirdik elbet ama yapmayacağız. neden yapmayacağız çünkü biraz içimizi dökmemiz lazım öyle değil mi?

  sevgili beynim,
  şimdi tüm suçu sana atıp, her şey senin paranoyaklığın azcık nöronlarına hakim ol be organ! diye çemkirmeyeceğim sana. bu gün senin yanındayım dostum. çünkü, öyle yada böyle sana bir hayat borçluyum. yani nefes almayı öğrenmeseydin sen de bende bu günleri göremezdik öyle değil mi? evet öyle. asıl konuşmak istediğim, ne yapıyorsun da her seferinde haklı çıkıyorsun? çünkü arada bir haksız çıkmış olsaydın ben de şimdi sana güvenilmeyeceğini söyler kendi kendime, içimi rahatlatırdım. bu durumda ne içimi rahatlatabiliyorum ne seni susturabiliyorum, yemin ediyorum zorla çoklu kişilik bozduracaksın adama.

  hani bir de her aklımdan geçenin aslında başka bir evrende yaşanıyor olma ihtimali gibi çılgın teorilerle dolu bir dünyadayken havadan nem kapar şu halin yok mu? konuşsana beyin! söylesene, yahu tamam abartıyorum her şey benim düşündüğün gibi olmayabilir aslında ben de yanılıyor olabilirim, desene. ama yok demezsin ille de senin dediğin olacak. ta ki başka bir beyinin başka bir ağza gönderdiği sinyaller sayesinde benim kulaklarıma gelip sana aktarılan kelimeleri algılayana dek. o zaman hemen de ikna olursun. hayır efendim ikna ol! olma demiyorum ne yaparsan yap da sonradan bir daha dır dır etme bari. ikna olmuyorsan da adam gibi söyle yavrum neden korkuyorsun sanki. ben arkandayım senin ya... bak valla hiç sonunu düşünmene lüzum yok oh mis! yeter ki sonradan aklıma yeni olasılıklar getirmeyi bırak da ikimiz de rahat edelim.
  bir organı adam gibi aldım karşıma bunları söylüyorum azcık kıymetini bil. ne insanlar var sıkıyorlar pekmezini akıtıyorlar kafalarının. diyorum ya ne insanlar var ortam çok kötü. AHA yakaladım seni yine ne insanlar var ortam çok kötü fikirlerini getirip soktun aklıma! bak adam gibi laftan anlamayacaksan vurucam alkolü vurucam kimyasalı tependen aşağı o zaman göreceksin.
  hadi ikna olmadın diyelim ve haklısın da tamam kabul o zaman neden bütün çakallığını konuşturup da işin içinden zekice hamlelerle çıkmıyorsun? illa deneysel takılacaksın... oysa tecrübelerinden ve henüz tatmadığın ama çözümlemesini yaptığın başkalarının tecrübelerinden edindiğin bilgi sayesinde kırk takla attırırsın sen adama ama işine gelmiyor. garezin bana senin zaten.
  neyse bak gidip dizi izleyeceğim ne olur düşünmeyi bırak tatildeyiz çünkü. öff